تا به حال تعداد زيادي منظومه شبيه به منظومه‌ي شمسي خودمان مشاهده شده‌اند. بررسي ويژگي‌ها‌ي اين سيستم‌ها مي‌تواند مفيد باشد.
تا به حال نزديك به ۳۵۰۰ سياره‌ي خورشيدي ديده و تاييد شده‌اند. بيش‌تر اين سياره‌ها با استفاده از روش گذر يا انتقال شناسايي شده‌اند. منجمان مي‌توانند با تركيب ميزان خميدگي نور، هنگام گذر يك سياره با اختلالات سرعت مشاهده‌شده، جرم و شعاع سياره را مشخص كرده و مواد تشكيل‌دهنده‌ي آن را تا حدودي تعيين كنند. ميزان كدري اتمسفر يك سياره با طول موج تابش، تغيير مي‌كند و منجمان مي‌توانند با استفاده از همين واقعيت، مواد شيميايي تشكيل‌دهنده‌ي اتمسفر سياره را تعيين كنند. با بررسي عميق يك گذار در طول موج‌ها‌ي متفاوت، مي‌توان تركيبات و دماي اتمسفر يك سياره را استخراج كرد.
منجمان CfA به‌نام‌ها‌ي جوزف رودريگز، اندرو وندربارگ، جيسون ايستمن، ديويد لتم، ساموئل كويين و تيمي از دانشمندان، گذرا سه سياره‌ي كوچك را حول ستاره‌ي GJ9827 مشاهده كردند كه اين ستاره، در فاصلهي نسبتا نزديك ۱۰۰ سال نوري از ما قرار دارد. شعاع اين سه سياره حدود ۱.۳ و ۱.۶ و ۲.۱ برابر شعاع زمين است. هر سه سياره به عنوان سوپر زمين شناخته شده‌اند چرا كه جرم آن‌ها از زمين بيش‌تر و از نپتون كم‌تر است. (اندازه‌گيري سرعت شعاعي هر كدام از اين سياره‌ها كه در اين مقاله نيامده است، به‌طور مجزا منتشر شده و اين نتايج را تاييد مي‌كند.)
GJ9827 يكي از معدود ستارگان شناخته‌شده است كه چند سياره در حد سياره‌ها‌ي خورشيدي با ساختار اتمسفري مناسب دارد. در واقع اين سه سياره جالب توجه هستند چرا كه شعاع آن‌ها بين ۱.۵ تا ۲.۰ برابر شعاع زمين است. مواد تشكيل دهنده‌ي سياره‌ها در اين بازه‌ي شعاعي، از سياره‌ها‌ي سنگي تا سياره‌ها‌ي گازي متغير است، به علاوه، تعداد سياره‌ها‌يي با اين نوع ويژگي‌ها براي مطالعه بسيار كم هستند. اين سياره‌ها در فاصلهي نزديكي از ستاره‌ي خود قرار دارند و زمان دوره‌اي گردش آن‌ها حول ستاره، به ترتيب، ۱.۲ و ۳.۶ و ۶.۲ روز است. اين سياره‌ها در اين فاصلهي زديك از ستاره‌ي خود، دماي بالايي دارند. اين دما ۱۱۷۲ و ۸۱۱ و ۶۸۰ درجه‌ي كلوين تخمين زده شده است. مشاهدات آينده، جزئيات بيش‌تري در مورد اتمسفر و ويژگي‌ها‌ي اين سياره‌ها به ما نشان خواهد داد.
اين پژوهش در The Astronomical Journal منتشر شد.
- شنبه ۱۹ اسفند ۹۶ ۰۹:۲۱
- ۲۶ بازديد
- ۰ نظر